Συνέντευξη στη Στέλλα ΜεϊμάρηΟ φύλακας άγγελος των τσιγγανόπουλων και των εξαρτημένων παιδιών στο Δενδροπόταμο Θεσσαλονίκης, Αρχιμανδρίτης Αθηναγόρας Λουκατάρης, μιλάει στο "Αγιορείτικο Βήμα"
Το Κέντρο Προστασίας Ανηλίκων "ΡΟΜ", "Φάρος του Κόσμου", είναι φορέας έμπρακτης αγάπης προς τα εξαρτημένα παιδιά που καθημερινά εγκλωβίζονται στο παιχνίδι του θανάτου καθώς και προς τα παιδιά των ROM που τόσο βίαια και πρόωρα χάνουν την παιδική αθωοτητά τους εξυπηρετώντας απάνθρωπα συμφέροντα.
Από τον Φεβρουάριο του 2005 ο Αρχιμανδρίτης Αθηναγόρας Λουκατάρης, με την προτροπή και ευλογία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως κ. κ. Βαρνάβα, αναλαμβάνει την ίδρυση και την λειτουργία του ‘’Κέντρου προστασίας ανηλίκων ROM’’ αλλά και του ‘’Κέντρου υποδοχής εθισμένων νέων’’ στον Δενδροπόταμο της Θεσσαλονίκης.
Πατέρα Αθηναγόρα, θα θέλατε να μας πείτε πως προέκυψε η όλη ιδέα δημιουργίας του "Φάρου του Κόσμου";
Τα παιδιά του Δενδροποτάμου, στην πλειοψηφία τους τσιγγανόπουλα, δεν πηγαίνουν στο σχολείο. Μεγαλώνοντας αναπτύσσουν, όπως είναι φυσικό, έντονη παραβατικότητα, καθώς αδυνατούν να αποκατασταθούν επαγγελματικά και να ενταχθούν στο κοινωνικό σύνολο. Η Ι. Μ. Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως, ανταποκρινόμενη στις απεγνωσμένες εκκλήσεις κάποιων ευαίσθητων δασκάλων για βοήθεια, αποφάσισε να στείλει στην ενορία του Αγ. Νεκταρίου έναν ιερέα με κύρια αποστολή να οδηγήσει τα παιδιά στα θρανία. Αποφασίστηκε να είμαι εγώ ο ιερέας αυτός.
Έφτασα στο Δενδροπόταμο πριν από οκτώ χρόνια. Πρώτιστο μέλημά μου ήταν να εξασφαλίσω τα γεύματα των παιδιών, ενώ για το πρωινό τους ξύπνημα χρειάστηκε να βγω πόρτα πόρτα στις γειτονιές για να τα συγκεντρώσω. Σύντομα κατάλαβα ότι για ορισμένα από αυτά, που οι γονείς τους βρίσκονταν στη φυλακή, έπρεπε να δημιουργηθεί ένας χώρος μόνιμης και συνεχούς φροντίδας. Έτσι, παράλληλα με το μαγειρείο, οργανώσαμε και φιλοξενείο στην κατακόμβη του Αγ. Νεκταρίου αρχικά και στη συνέχεια σε μονοκατοικία που μας παραχωρήθηκε στην ίδια περιοχή από ενορίτες μας.
Σήμερα φιλοξενούμε οκτώ παιδιά, ενώ είμαστε σε θέση να παρέχουμε όλα τα γεύματα της ημέρας στα παιδιά του συνοικισμού που προσέρχονται στην τραπεζαρία της κατακόμβης. Στον ίδιο χώρο διατίθενται καθημερινά περίπου διακόσιες μερίδες φαγητού σε συντοπίτες μας που το έχουν ανάγκη. Επιπλέον φροντίζουμε για την ιατροφαρμακευτική κάλυψή τους και για τους τακτικούς εμβολιασμούς των μικρότερων παιδιών.
 |
Τελείτε ένα πραγματικά τεράστιο έργο. Όλο αυτό βασίζεται αποκλειστικά στην ιδιωτική πρωτοβουλία και τους εθελοντές;
Ο Φάρος του Κόσμου δεν είναι επιδοτούμενο ίδρυμα και δεν διαχειρίζεται κονδύλια κρατικά ή ιδιωτικά. Οτιδήποτε διαθέτουμε προς τα έξω ή καταναλώνουμε για τις λειτουργικές μας ανάγκες προέρχεται από ευγενικές χορηγίες συνανθρώπων μας. Τρόφιμα, ρούχα, παπούτσια, καύσιμα και φάρμακα προσφέρονται από επαγγελματίες ή ιδιώτες, άλλοτε από το περίσσευμα και άλλοτε από το υστέρημά τους. Παράλληλα μια πολυάριθμη ομάδα εθελοντών φροντίζει για την έγκαιρη και σωστή διεκπεραίωση όλων των εργασιών, αλλά και την ενισχυτική διδασκαλία και τη δημιουργική απασχόληση των παιδιών μας.
Σύντομα όλες οι δραστηριότητες που αφορούν τα παιδιά θα στεγαστούν σε ειδικά μελετημένους χώρους , που θα χτίσει για μας η Φιλόπτωχος Αδελφότης Ανδρών Θεσσαλονίκης. Σε αυτές τις εγκαταστάσεις θα μπορέσουν οι εθελοντές μας να αναπτύξουν με μεγαλύτερη άνεση και πολλαπλάσια απόδοση το θεάρεστο κοινωνικό τους έργο.
Θα ήθελα να μας μεταφέρετε τη βιωματική σας εμπειρία και να μας πείτε πως είναι η καθημερινή συναναστροφή με αυτά τα παιδιά;
Η συναναστροφή με αυτά τα παιδιά μου χαρίζει καθημερινά έντονες συγκινήσεις, τις οποίες χαίρομαι να μοιράζομαι με τους συνεργάτες μου. Δύο ξεχωριστές για μένα στιγμές θα ήθελα να μοιραστώ και μαζί σας.
Οδηγούσα μια μέρα στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, όταν με σταμάτησε το κόκκινο στο ύψος της Διεθνούς Εκθέσεως. Ένα παιδάκι με κουβά πετάχτηκε από τη νησίδα και βάλθηκε να καθαρίζει το τζάμι του αυτοκινήτου μου. Τότε ακούστηκε από το πίσω κάθισμα ο μικρός που είχα μαζί μου να λέει «μπαμπά, πότε θα κάνεις το μεγάλο σπίτι για να πάρεις και αυτό το παιδάκι κοντά σου και όλα τα παιδάκια που τα βγάζουνε στους δρόμους; Έτσι μου ‘ρχεται να δώσω μια κλωτσιά στους κουβάδες και να καπελώσω τους κακούς ανθρώπους που τα εκμεταλλεύονται». Ίσως μαντέψατε ότι ο μικρός μου ήταν κι αυτός παιδί των φαναριών, πριν τον αποσπάσουμε από τη συμμορία των ναρκομανών που τον εξέθετε στα φανάρια των μεγάλων δρόμων και στους κινδύνους που αυτό συνεπάγεται.
Μια άλλη φορά ένα από τα μεγαλύτερα παιδιά μου είδε κάποιον να χτυπάει στο δρόμο ένα αδέσποτο σκυλάκι και μου είπε «μπαμπά, σε παρακαλώ, πες του να σταματήσει να χτυπάει το σκυλάκι, γιατί δεν αντέχω να το βλέπω να υποφέρει, επειδή είναι μικρό και απροστάτευτο». Δεν πέσατε έξω, αν ήδη σκεφτήκατε, ότι και αυτό το παιδί μου είχε ανάλογες τραυματικές εμπειρίες πριν έλθει στο Κέντρο Προστασίας Ανηλίκων του Δενδροποτάμου.
 |
Πιστεύετε ότι στις δύσκολες εποχές "της κρίσης και της απελπισίας" που διανύουμε, ο Χριστός δίνει διέξοδο και ελπίδα;
Ο Χριστός έδωσε ξεκάθαρο το μήνυμα σε όλους μας, όταν είπε «ο Παράδεισός σου είναι ο Συνάνθρωπός σου». Δεν είναι, λοιπόν, ο Παράδεισος μακριά για κανέναν. Αρκεί να κοιτάξει δίπλα του και να δει με τα μάτια της ψυχής του τον πλησίον του. Και να αναγνωρίσει μέσα σε αυτόν τη μοναδική και ανεπανάληπτη εικόνα του Θεού που αντιπροσωπεύει ο καθένας μας.
Αυτή η χειροπιαστή παρουσία του Θεού δίπλα μας και γύρω μας και μέσα μας είναι που μπορεί να μας στηρίξει στις κρίσιμες περιόδους της ζωής μας. Γιατί ο Θεός είναι αγάπη και ελπίδα, είναι δύναμη και παρηγοριά. Και ο Χριστός με τη Σταυρική Του θυσία μας έδωσε διέξοδο από την κρίση και την απελπισία. Έδειξε ότι η έξοδος από το μικρό και μίζερο και ματαιόδοξο εαυτό μας και το ανιδιοτελές και ανυπόκριτο πλησίασμα του συνανθρώπου μας είναι η μόνη λύση.
Κάθε προσφορά βοήθειας και συμπαράστασης προς τους αδελφούς μας αποτελεί ανταποδοτική κατάθεση θετικής ενέργειας σε έναν μυστικό λογαριασμό, ο οποίος ελέγχεται από ένα Υπερκόσμιο Λογισμικό. Η παγκοσμιοποίηση της ανθρωπιάς είναι η απάντηση.
Πηγή: http://www.agioritikovima.gr/arthra/19140-faros-z%CE%BFis-kai
Υστερόγραφο: Σήμερα 09.04.2013βρήκα και το παρακάτω άρθρο
Ρομ θα πει "άνθρωπος" με αφορμή τη χθεσινή ημέρα που ήταν αφιερωμένη στους Ρομά.
Τελικά η αγιότητα απέχει όσο το άνοιγμα μίας πόρτας, συμφωνείτε;
"Την πόρτα ανοίγω το βράδυ..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου