Αν μ' αγαπάς μη μ' αγαπάς...

Μερικές σκέψεις της εξαιρετικής συναδέλφου Ξανθής Αλμπανάκη, οι οποίες με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνη διότι το μάθημα των θρησκευτικών είναι πάνω απ' όλα κατάθεση ψυχής!

Αν μ' αγαπάς, μη μ' αγαπάς

(Si tu m' aimes, ne m' aime pas)

Με αφορμή τον τίτλο του συγκεκριμένου βιβλίου του  Elkaim Mony και καθώς πλησιάζουμε στο τέλος της σχολικής χρονιάς ένιωσα την ανάγκη να καταθέσω κάποιες σκέψεις όσον φορά τις διαμάχες που δημιουργήθηκαν όλο αυτό το διάστημα για το μάθημα των Θρησκευτικών και τον αθέμιτο πόλεμο ενάντια στα νέα Πιλοτικά Προγράμματα Σπουδών.

 «Αν μ' αγαπάς, μη μ' αγαπάς» λοιπόν αναφέρει ο συγγραφέας του βιβλίου και νομίζω ότι αυτός ο τίτλος ταιριάζει απόλυτα σε όλους εκείνους που «αγαπούν» το μάθημα των Θρησκευτικών αλλά ίσως να του κάνουν κακό.

Αν αγαπάει κάποιος το μάθημα των Θρησκευτικών καταρχήν δεν είναι άλλος από όλους εκείνους τους μάχιμους θεολόγους, που κάνουν κατάθεση ψυχής για να το διδάξουν καθημερινά. Πολλές φορές το έργο αυτό γίνεται σε αντίξοες συνθήκες όμως το μάθημα των Θρησκευτικών είναι ένα ευλογημένο μάθημα και ανταμείβει αυτούς που το αγαπούν.

Υπάρχουν όμως και κάποιοι άλλοι που το αγαπούν κι αυτοί δεν είναι άλλοι από τους μαθητές μας. Το σχολείο όμως σήμερα έχει επεκτείνει τα σύνορά του και η γνώση πολλές φορές βρίσκεται έξω από τους τοίχους του. Ακόμη και αν κάποιοι θέλουν να αγνοήσουν την πραγματικότητα αυτή συνεχίζει να υπάρχει. Η ηθική και θρησκευτική ανάπτυξη του παιδιού άλλωστε διαμορφώνονται μέσα από ένα σύνολο παραγόντων, όπως είναι η οικογένεια το σχολείο, το κοινωνικό περιβάλλον.

Είναι επιλογή μας αν θα κρατήσουμε το μάθημα «κλεισμένο» μέσα στους τοίχους ή θα κάνουμε κοινωνούς σε αυτό και τη διδασκαλία του Χριστιανισμού όλους τους ανθρώπους και «ανοίξουμε» τις πόρτες στην κοινωνία.

Ίσως όμως αν αποφασίσουμε να το κρατήσουμε κλεισμένο μέσα στους τοίχους να μείνουμε τελικά μόνοι μας γιατί είναι σίγουρο ότι οι μαθητές μας θα έχουν φύγει.

Πολύ συχνά σε όλο το διάστημα, που δίδασκα το μάθημα συναντούσα άδικες κριτικές απέναντι στα Θρησκευτικά και τώρα ενάντια στα νέα Προγράμματα Σπουδών. Όλα αυτά φαντάζουν μπροστά μου σαν ένας «τοίχος από τούβλα».

Μήπως αυτό με σταματήσει; Μάλλον απλά είναι ένα ακόμα εμπόδιο που πρέπει να ξεπεραστεί…

Στη ζωή συχνά πρέπει να κάνουμε «άλματα» ζωής ως αναβάτες για να ξεπεράσουμε κάποια εμπόδια και να σπάσουμε τον τοίχο...

«Αν μ' αγαπάς, μη μ' αγαπάς» λοιπόν. Ίσως θα ‘πρεπε και μεις τελικά να μην αγαπάμε τόσο πολύ το μάθημα των Θρησκευτικών γιατί μάλλον κάποιες φορές του κάνουμε κακό….

 

Πηγή: http://albanaki.blogspot.gr/2013/04/blog-post_8.html