Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2013

Ο δικός μου, ο δικός σου, ο δικός μας Σταυρός

Πόσες φορές δεν έχουμε βαρυγκομήσει για τις δυσκολίες που έχουμε να αντιμετωπίσουμε!

Πόσες φορές κλεισμένοι στον μικρόκοσμό μας δε θεωρούμε τα δικά μας προβλήματα σημαντικότερα από των ανθρώπων γύρω μας;

Και πόσα πράγματα αλήθεια θεωρούμε δεδομένα!

Και ύστερα....ύστερα δύο ματάκια, που πάντα σε κοιτάνε προσεκτικά και με σεβασμό, βουρκώνουν.... και αναρωτιέσαι γιατί... Γιατί; για το αυτονόητο δικαίωμα  όλων των παιδιών του κόσμου να αποζητούν την αγκαλιά και των δύο γονιών, που η ανάγκη της επιβίωσης έχει κρατήσει μακριά ή τους στέρησε τον ένα από τους δύο...Παιδιά που αναγκάζονται να ωριμάσουν πιο γρήγορα από τα άλλα. Παιδιά που από μικρή ηλικία έχουν μάθει να σηκώνουν το σταυρό τους αγόγγυστα χωρίς ποτέ να παραπονεθούν....

Εξάλλου η αποφυγή των δυσκολιών μόνο σε αδιέξοδο μπορεί να οδηγήσει...


«Ο Χριστός δεν παρότρυνε τους δικούς Του σε κάποια στωική απάθεια, δεν υποσχέθηκε άνετο και ανθόσπαρτο βίο, δεν μας παραμύθησε με αισιόδοξες αοριστολογίες. Απεναντίας, αποκάλυψε ότι οι δοκιμασίες δεν είναι χωρίς νόημα. Δεν είναι είσοδος στην άβυσσο της απελπισίας. Προειδοποίησε τον καθένα μας, «εν τω κόσμω θλίψιν έξετε, αλλά θαρσείτε, εγώ νενίκηκα τον κόσμο (Ιω. 16:33). Ο πόνος, μέσα στο φως της Αναστάσεως, απαλύνεται, μεταμορφώνεται. Φέρνει στην επιφάνεια κρυμμένες δυνάμεις αντοχής και ζωτικότητος. Σαν φωτιά, καθαίρει τα ψήγματα χρυσού που κρύβονται στην ψυχή μας. [...] Οι χριστιανοί δεν αγνοούμε τη σκληρή πραγματικότητα της ζωής. Γνωρίζουμε όμως επιπλέον, ότι το ανθρώπινο μυστήριο δεν εξαντλείται στις προοπτικές του παρόντος βίου. Και ακόμα συμμεριζόμαστε με καλοσύνη τις θλίψεις των γύρω μας, φροντίζοντας να τις απαλύνουμε με την αναστάσιμη πίστη και την έμπρακτη αγάπη μας.»

Αναστάσιος Αλβανίας
στο "Νυν πάντα πεπλήρωται φωτός", εκδόσεις Μαϊστρος




 


Η  γιαγιά μου πάντα μου έλεγε "να μη σου δώσει ο Θεός, παιδάκι μου, όσα μπορείς ν 'αντέξεις". Και ξέρετε ότι, οι γιαγιάδες, φορείς της λαϊκής θυμοσοφίας, ποτέ δεν κάνουν λάθος! Αυτό σημαίνει ότι ο άνθρωπος είναι προικισμένος με αντοχές και δυνάμεις που και ο ίδιος δεν γνωρίζει. Αλλά ακόμα και όταν νομίζουμε ότι δε μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στα δύσκολα, Εκείνος που μας δοκιμάζει, θα μας δώσει και την απαιτούμενη δύναμη. Γι' αυτό δεν υπάρχει καμία αμφιβολία.



Δεν υπάρχουν σχόλια: